مراکز انرژی یا چاکراها در بدن انسان
تعریف هاله
اگر در هاله مشکلی پیش آمد و در آن انسدادی صورت گرفت و با رنگ آن عوض گردید، نشان دهنده بیماری و مشکلات روحی و ذهنی در فرد است و اگر از بیماری در این مرحله جلوگیری نشود، بیماری در جسم و کالبد جسمانی ظاهر می گردد.
هاله هفت رنگ دارد که به ترتیب از نوک سر آدمی به پایین شامل رنگ های بنفش، نیلی، آبی، سبز، زرد، نارنجی، و قرمز است.
رنگهای هاله به علت وضعیت روحی، خلقی و مزاجی فرد تغییر می کند و با پیشرفت و تعالی روح آدمی گسترده و درخشنده می گردد.
وظیفه چاکراها جذب انرژی حیات و تفکیک آن و انتقال آن به سیستم عصبی، غدد درون ریز و سپس توزیع و پخش آن در خون می شود. هر چه قدر این مراکز انرژی ( چاکراه فعال تر و آزادتر باشند، انرژی بیشتری در آنها جریان خواهد داشت.
بدن آدمی هفت چاکرای اصلی و بیست و یک چاکرای فرعی دارد.
- رنگ: قرمز
هفت چاکرای اصلی در امتداد ستون فقرات قرار دارند و به ترتیب عبارتند از: چاکرای اول: چاکرای ریشه یا قاعده ای. موقعیت: بین مقعد و اندام های تناسلی است.
- رنگ: نارنجی
چاکرای دوم: چاکرای خاجی یا کلیه ها. موقعیت: بالای اندام های تناسلی و تا سه انگشت زیر ناف
- رنگ: زرد
چاکرای سوم: چاکرای ناف. موقعیت: حدودا دو انگشت در بالای ناف و حدودا روی معده.
- رنگ: سبز
چاکرای چهارم: چاکرای قلب... موقعیت: بالای قلب و در وسط سینه.
چاکرای پنجم: چاکرای گلو.
- رنگ: آبی
موقعیت: در ناحیه گردن و روی گلو. چاکرای ششم: چاکرای پیشانی ( چشم سوم نیز گویند). رنگ: نیلی موقعیت: یک بند انگشت بالای ریشه بینی و درست در وسط پیشانی چاکرای هفتم: چاکرای مرکز بالای جمجمه.
- رنگ: بنفش
موقعیت: انتهای سر و میان آن.
دو چاکرای فرعی مهم: چاکرای دستها: موقعیت: گودی کف دست ها رنگ: سفید چاکرای پاها: موقعیت: گودی کف پاها رنگ: سیاه
استادان علم یوگا معتقدند که از هفت چاکرای اصلی، سه چاکرای پایین مربوط به خصوصیات حیوانی، چاکرای چهارم «قلب» حد فاصل میان خصوصیات حیوانی و متعالی انسان و سه چاکرای بالای قلب مربوط به خصوصیات الهی انسان هستند
منبع : داتینو